دریاچه مهارلو
دریاچه ی مَهارلو (نامهای دیگر: مهلو، مهلویه و ماهلویه، نام قدیمی: جنکال، یا دریاچه ی نمک) واقع در شهرستان شیراز، از دریاچههای استان فارس ایران است. این دریاچه با وسعت ۲۵ هزار هکتاری در قسمت جنوب شرقی شیراز و در ۵۷ کیلومتری جاده شیراز به فسا واقع شده است. این دریاچه در همسایگی یک روستای قدیمی به همین نام قرار گرفته است. روستای مهارلو یک روستای بسیار قدیمی است به طوری که قدمت آن به دوران صفویه میرسد. در گذشته به روستای مهارلو روستای دشت گل میگفتهاند.دریاچه ی مهارلو دارای آبی بسیار شور است و در فصلهای خشکی یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران به شمار میآید.
دو رودخانه فصلی «سلطانآباد» و رودخانه ی خشک دریاچه ی مهارلو را تغذیه میکنند. آب چند چشمه نیز عمدتاً از قسمتهای غربی و شمالی وارد این دریاچه میشوند. مهمترین گونه ی پرنده این دریاچه فلامینگو است. تنجه، اردک سرسبز، مرغابی، آبچلیک، چوکا و آنقوت به عنوان دیگر پرندگان دریاچه ی مهارلو هستند
در سال ۱۳۸۵ ه.ش با تصویب هیئت وزیران، دریاچه ی مهارلو به عنوان یکی از ۷ منطقه ی نمونه ی گردشگری ایران برگزیدهشدهاست. مهارلو، محمودآباد، بکت، برمشور، قنبری، دوبنه، انجیره و اعلاالدوله از روستاهای گردشگری پیرامون این دریاچه هستند.
آنچه سبب شده است این دریاچۀ زیبا شهرۀ خاص و عام شود و از همۀ شهرها یا حتی دیگر کشورها گردشگران داخلی و خارجی را به خود جذب کند رنگ قرمز آن است. علت این رنگ قرمز، تکثیر نوعی جلبک دریایی قرمز رنگ خاص به نام کشند قرمز است. رشد و تکثیر بیش از حد این جلبک در دریاچه صورتی رنگ مهارلو سبب شده رنگ آب به قرمزی گراید. جالب است بدانید حضور همین جلبک در دریاچه باعث شده تا هیچ موجود زندهای نتواند در این دریاچه زندگی کند.
نام | دریاچه مهارلو |
محل قرارگیری | استان فارس، شهرستان شیراز |
نوع جاذبه | طبیعی- دریاچه |
نام های دیگر | مهلو، مهلویه و ماهلویه، نام قدیمی: جنکال، یا دریاچه ی نمک |
جانوران | فلامینگو، تنجه، اردک سرسبز، مرغابی، آبچلیک، چوکا و آنقوت |
مساحت | 25 هزار هکتار |
جاذبه های پیرامون | چشمه آب معدنی، امامزاده خدیجه بانو، کوه چنار، کاروانسرای شاه عباسی، تل شرقی، قلعه شاهرخ پسر تیمور لنگ، بقعه بیبی شریفه خاتون |