دریاچه اُوان
دریاچه زیبای اُوان در نیمه شمالی الموت، در دامنه کوه خشچال، در فاصله ۷۵ کیلومتری قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد.
این دریاچه که بیش از هفتاد هزار متر مربع مساحت دارد، در ارتفاع هزار و هشتصد و پانزده متری از سطح دریا واقع شده‌است. طول آن در طویل‌ترین قسمت ۳۲۵ متر و عرض آن ۲۷۵ متر می‌باشد.
دریاچه ی اُوان احتمالاً ۵۰۰ سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده که این لغزش در حال حاضر غیرفعال است. اعتقادی وجود دارد مبنی بر اینکه این دریاچه بازمانده ی دریاچه بزرگی در قدیم است.
گیاهان
غیر از گونه‌های درختی دست‌کاشت نظیر بید، تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو، گیاهان علفی مانند گون، کنگر، شیرین بیان گونه‌های مختلف دیگر از خانواده گرامینه و لگومینیوزه هم در حوزه آبخیز وربن وجود دارند. از گیاهان داخل دریاچه هم می‌توان به نی‌بن و در آب و گیاهان غوطه ور خوشاب و چنگال آبی اشاره کرد.
جانوران
از گونه‌های جانوری اطراف دریاچه می‌توان به کل و بز کوهی – که به علت شکار بی‌رویه و تخریب زیستگاه آنان کاهش چشمگیری یافته‌اند – پلنگ، خرس قهوه‌ای، روباه، شغال، گرگ، گراز، شنگ (جانور سیاه گوش) گربه ی وحشی، انواع عقاب ها، دال، دلیجه، جغد، شاهین، کبک، دارکوب، سبز قبا، زاغ و … اشاره کرد. انواع ماهی های ساکن در این دریاچه نیز عبارتند از: قزل آلا، کپور و اردک ماهی.
دریاچه اوان ۸۹اُمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.
| نام | دریاچه اُوان |
| محل قرارگیری | استان قزوین، محدوده الموت |
| نوع جاذبه | طبیعی- دریاچه |
| نوع گیاهان غالب | بید، تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو، گون، کنگر، شیرین بیان، نی بن، خوشاب و چنگال آبی |
| جانوران | کل و بز کوهی، پلنگ، خرس قهوه‌ای، روباه، شغال، گرگ، گراز، شنگ (جانور سیاه گوش) گربه ی وحشی، انواع عقاب ها، دال، دلیجه، جغد، شاهین، کبک، دارکوب، سبز قبا، زاغ و … |
| تاریخ ثبت ملی | 20 بهمن 1389 |
| جاذبه های پیرامون | چنار خونبار زرآباد، قلعه الموت |
